Pyrkon 2017 - Indygo, czyli co odczuwa człowiek dotknięty depresją

 

W Strefie Gier Elektronicznych miałem okazję sprawdzić wyjątkową polską produkcję - Indygo, która po pewnych problemach ma szansę,  już niebawem ukazać się na Steamie. Gra potrzebuje Waszego wsparcia oraz głosów, aby móc bez problemowo zadebiutować na platformie Valve. O tytule po raz pierwszy zrobiło się głośno podczas Szkoły Twórców Gier Microsoft 2015, gdzie Pigmentum Studio zostało nagrodę za zajęcie pierwszego miejsca.

 

Indygo to klasyczna przygodówka opowiadająca historię pewnego malarza, którego życie dotyka choroba zmieniająca jego życie nie do poznania. Depresje każdy z Was na pewno zna, jednakże prawie nikt nie wie jak wpływa ona na ludzki umysł oraz nastawienie do najzwyklejszych codziennych czynności. Twórcy wykorzystują ograniczone pole działania - jeden pokój, aby doskonale zobrazować nam jak z czasem chory wpada w coraz to gorszy stan. Izolowanie się od świata postępuje, protagonista od trzech miesięcy spędza kolejne dni w absolutnej samotności, zmagając się z fatalnym samopoczuciem. Codziennie staramy się wykonać pewne zadania posiłkując się rozwiązywaniem zagadek przedmiotowych, polegających głownie na poszukiwaniu poszczególnych elementów i łączeniu je w konkretny sposób, na koniec podejmując pewne decyzje, które wpływać będą na bohatera w ciągu kolejnych dni. 

 

 

Klimat gry jest bardzo specyficzny i bardzo ciężko jest określić go jednoznacznie, jednakże spisuje się on doskonale w swojej roli, budowania growego obrazu umysłu chorego człowieka. Dzięki rozgrywce możemy poczuć jak depresja wpływa na życie zwykłego człowieka, jak najdrobniejsze detale budują samopoczucie oraz nastrój. Doskonale oddaje to autorska muzyka oraz charakterystyczna, ręcznie rysowana grafika pozwalająca nam spojrzeć na świat oczami artysty walczącego z coraz gorszym stanem swojego umysłu. Gdy połączymy to z rozgrywką,  otrzymujemy naprawdę interesujące doświadczenie, które bez wątpienia prezentuje się unikatowo, nie tylko z perspektywy  naszej branży. Zespół doskonale zdawał sobie  z tego sprawę,  dzięki czemu pomimo wielu wyzwań,  wciąż z równie wielką pasją starał się dopracowywać swoje dzieło. Kilka pomysłów połączono w całość, dzięki czemu gracze mają okazję lepiej zrozumieć główną i złożoną problematykę. 

 

Indygo pod niemalże każdym względem reprezentuje pewne aspekty, które mogą nie przypaść do gustu wszystkim. Poszukiwanie elementów wymaga od gracza sporej ilości koncentracji i spostrzegawczości, gdyż części układanek nie są  wyróżniane w żaden sposób. Aby jednak uniknąć uczucia frustracji dodano system podpowiedzi, który ratuje nas w tarapatach malejącej cierpliwości. Są to jednakże poszczególne przypadki, które z pewnością dla fanów przygodówek (i nie tylko) mogą się nie mieć znaczenia. Z pewnością nie możecie spodziewać się po tej grze wartkiej akcji czy wielkich emocji budowanych poprzez liczne wątki fabularne. Indygo to doświadczenie, które z pewnością najlepiej będzie przeżyć podczas wolnego wieczora popijając kawę czy herbatę.

 

Indygo to doskonały przykład tego jak wiele jeszcze tematów czy problemów można poruszyć za pomocą growej mechaniki, to wielka immersja oraz interaktywność pozwalają nam na spojrzenie na pewne sprawy z zupełnie innej perspektywy. Mam szczerą nadzieje, że studio Pigmentum osiągnie sukces na platformie Valve i udanie zadebiutuje na Steamie. Pomimo, że zazwyczaj zakochujemy się w wielkich hitach z segmentu AAA, to właśnie takie indie perełki jak Indygo prezentujemy podczas rozmów o tym jak na przestrzeni lat gry się zmieniały i jak stają się coraz dojrzalsze.