Dlaczego warto grać w RPG?

redakcja | 2 listopada 2013, 13:04

Wśród wielu powodów, które same wskakują do głowy komuś, kto miał do czynienia z tą formą spędzania czasu, trzy argumenty brzmią szczególnie dźwięcznie. A każdy z nich zasługuje na własny akapit.

Warto grać w gry RPG, ponieważ rozwijają wyobraźnię, nieskrępowanie pozwalając jej hasać po tysiącach odległych światów i wymiarów. Przypomnij sobie swój ulubiony film albo książkę, najlepiej taką, która opisywała rzeczywistość tak kuszącą i wartą dotknięcia (czy to przez jej piękno, czy wyzwania jakie stawiała), że często łapałeś/łapałaś się na marzeniu o wylądowaniu w tym świecie i przeżywaniu tam własnych przygód. Właśnie to robisz, grając w gry RPG. Potrzeba tylko odrobiny odwagi, by te marzenia przekuć na prawdziwe przygody, obojętnie czy przy byciu Aragornem czy Brudnym Harrym. Gdy zaczyna się sesja, za pomocą słów (a słowa są przepotężnym narzędziem dzięki któremu możemy serfować po granicach wyobraźni) stajesz się bohaterem o tysiącu twarzy. Zamykasz oczy, i dostrzegasz światy pełne możliwości, czekające na ciebie i łaknące ciebie, takiego jakim chcesz być, niekoniecznie jakim jesteś.

Warto grać w gry RPG, ponieważ rozwijają kreatywność i zdolność do rozwiązywania problemów. W dobrym RPG świat żywo reaguje na twoje decyzje. Dobre RPG stawia tobie, bohaterowi, wyzwania do pokonania, nie mówiąc ci, które rozwiązanie jest lepsze od innych. W dobrym RPG nie idziesz po sznurku do celu, ponieważ cel nie musi być gdzieś na końcu. To bardzo ograna mantra, którą pewnie nie raz słyszeliście, że „nie ważny jest cel do którego zdążasz, ważna jest droga którą pokonujesz”. Ale niech i będzie ograna, skoro jest tak bardzo prawdziwa.

Grając w gry RPG żyjemy chwilą, momentem stworzonym i opowiedzianym na sesji, przeżywamy i brniemy wciąż w nieznane, zależni tylko od zasad na które się umówiliśmy, i wyobraźni – naszej i innych. Pozwalają na rozbudowanie wzajemnych więzi i eksperymentowanie z relacjami społecznymi. Przebywając w tworzonych przez nas światach poznajemy różne postacie, z wymyślonymi przez nas osobowościami, troskami i potrzebami. Każda rozmowa jest unikalna, każda relacja jest inna. My również nie jesteśmy bezbarwni. To jak się zachowamy w relacji z inną postacią powie nam coś o naszych bohaterach (a tym bardziej powie nam coś o nas samych), to jak nasze zachowanie zostanie odebrane, opowie nam coś o tych innych, których spotykamy.

Grając w RPG uczymy się żyć w społecznościach często różniących się bardzo od naszych, w których żyjemy na co dzień. Uczymy się rozumieć innych, i poznajemy samych siebie poprzez to jak reagujemy na innych. A przede wszystkim, poznajemy zakamarki wyobraźni osób, z którymi siedzimy przy stole, to oni są przecież odpowiedzialni za maski, które zakładają, stając się bohaterami równymi nam.

Gry RPG to żywa przygoda, tworzona z marzeń napędzanych wyobraźnią, nagradzająca kreatywność i budująca silne więzi z innymi. I nie znaczy to, że nie jest pozbawiona niebezpieczeństw - na przykład wtedy, gdy zapominamy o tym że to tylko gra, a tworzone przez nas uniwersa i krainy wymyślamy tylko by pobyć tam przez chwilę, nauczyć się czegoś, i bogatsi o tą naukę wrócić do prawdziwego świata. Ale my, gracze RPG wiemy to, i zgadzamy się na te warunki. Nigdy nie należy lekceważyć potęgi wyobraźni.

 

Autorem tekstu jest: Filip Kińczyk

Śledź nas na google news - Obserwuj to, co ważne w świecie gier!

Komentarze [6]: