Konkurs - Mój ulubiony indyk pierwszej połowy 2017 roku

Mariusz Zobaczymy, niczego jednak nie obiecujemy :/ Póki co sprawa konkursów przyszłych jest przez nas mocno obmyślana. Zawsze możesz dodawać gry do encyklopedii (jest Poradnik w Poradnikach :P ) i uzbierać sobie punkty na np. paysafecard o tej wartości :D

Ach szkoda bo strasznie mnie Rime zainteresowało, zaintrygowało i rozpaliło moją ciekawość. Gratuluję zwycięzcy gdyż jego propozycja i praca jest bardzo interesująca i pomysłowa. Może redakcja zorganizuje jeszcze jakiś konkurs z Rime bo gra jest fantastyczna :|

Mój ulubiony indyk pierwszej połowy 2017 roku W pierwszej połowie roku indykiem który zrobił na mnie największe wrażenie był Hollow Knight, reprezentant gatunku metroidvania stworzony przez niezależne studio Team Cherry. Hollow Knight jest przygodową grą akcji w której postać gracza przemierza sieć dwu wymiarowych połączonych ze sobą lokacji tworzących jeden spójny świat, w trakcie rozgrywki bohater wielokrotnie spotyka na swojej drodze zamknięte przejścia do których dostęp zdobywa w miarę poczynionych postępów jak np. posiadanie odpowiedniego uzbrojenia lub umiejętności. Najważniejsze elementy i cechy które wpłynęły na moje pozytywne odczucia to : * Oprawa audiowizualna - Genialne udźwiękowienie i soundtrack potęgujący klimat wielkiej przygody autorstwa Christophera Larkina, przepiękna działająca na podświadomość ręcznie malowana grafika utrzymana głównie w mrocznych barwach. Doskonałe animacje świetnie wpasowujące się do gry. * Barwne postacie urozmaicające rozgrywkę które chętnie dzielą się informacjami i umiejętnościami oraz przedmiotami a nawet udoskonalą nam ekwipunek jeżeli zajdzie taka potrzeba. * Mnóstwo korytarzy rozgałęziających się pełnych zagadek, przejść i skrótów. * System walki jest prosty i potrafi zmęczyć ale cieszy gdyż polega na znalezieniu luki w systemie walki przeciwnika i wykorzystywaniu skompletowanych umiejętności jednocześnie skacząc i odbijając się od ścian. * Atmosfera tajemniczości dzięki której od samego początku nie wiadomo co tak naprawdę nas czeka przez co gra pozytywnie zaskakuje choć niema tu efektu wow na każdym kroku. Fabuła nie jest może jakaś specjalnie odkrywcza gdyż skojarzyła mi się z kilkoma tytułami a głównie z Diablo a mianowicie chodzi o to iż przemierzamy tytułowym Hollow Knightem mroczną krainę (miasteczko Dirtmouth) w której to korytarzach układających się w śmiercionośny labirynt drzemie nieznana mroczna moc pochłaniająca istnienia tak, że wszelki słuch o nich przepada a naszym zadaniem jest ustalenie co lub kto stoi za tajemniczą mroczną mocą. * Duża liczba zróżnicowanych i intrygujących przeciwników stojących na drodze do niezwykle potężnych bossów których poziom trudności śmiało mogę przyrównać do tych z serii Dark Souls więc można się domyśleć iż moja cierpliwości i poziom mojej frustracji przechodziły próbę wytrzymałości. Hollow Knight prezentuje bardzo wysoki poziom trudności dzięki czemu jest nie lada wyzwaniem i daje satysfakcję z najmniejszych sukcesów zwłaszcza, że zapisu stanu gry można dokonać jedynie w wyznaczonych do tego celu lokacjach siadając na ławeczce które to są nie lada rzadkością przez co należy się mieć cały czas na uwadze. * Sprawne i ciekawe przedstawienie szybkiej podróży w postaci siatki połączeń różnymi środkami transportu jak np. ogromny żuk co bardzo urozmaica rozgrywkę. * Uczucie iż bierze się udział w wielkiej i interesującej przygodzie którą będzie wspominać się jeszcze przez bardzo długo. Hollow Knight wpisuje się w moje gusta ponieważ jest niezwykle baśniowym światem któremu niczego nie brakuje, a wręcz inne produkcje gatunku powinny z niego czerpać pełnymi garściami. Hollow Knight to jedna z najlepszych przygodowych gier akcji i niezwykle klimatycznych oraz tajemniczych w jaką przyszło mi zagrać i z pewnością zapadła mi w pamięć na bardzo długi czas.

Husk - Gra twórców Kholat wprowadziła historie w samym miasteczku Shivercliff kiedy budzimy się po wypadku i oczekujemy powrotu do domu. Fabuła została osadzona w latach 90 w poznaniu historii miasteczka Shivercliff w celu rozwiązania tajemnic. Naszym bohaterem jest Matthew po niezwykłych okolicznościach naszym zadaniem jest znalezienie rodziny,zmierzając się ze strachem i przeszłością. Naszą bronią w dalszej lokacji jest latarka,broń biała a także rewolwer lecz trudno z amunicją,a co za tym idzie czeka na nas w rogu nieprzyjemne spotkania. Gra czerpie pomysły ze starszych klimatów gier i filmów,całość jest osadzona mroczną nocą. Znajdujemy ciekawe lokacje a powiadomi nas dziwny dżwięk. Niestety Unreal Engine 4 nie jest na tyle dopracowany,minie trochę czasu do doskonałości,dlatego że gra korzysta z tego silnika graficznego,możemy mieć problemy z optymalizacją i licznymi spadkami. Może dlatego nas odrzucać ale gra jest na tyle krótka gdzie przeszedłem ją około godziny a zakończenie nic nie wprowadza szczególnego.

What Remains of Edith Finch. Nigdy nie pomyślałabym, że spodoba mi się gra, która opowiada o śmierci. Jednak tak się stało. "What Remains of Edith Finch" jest niezwykłą grą, opowiadającą umieraniu. Wcielamy się w bohaterkę, poznajemy fragmenty wpisów z jej pamiętnika, odkrywamy mroczny dom i naprawdę w szybkim tempie się wciągamy.

Witajcie. Na mnie niesamowite wrażenie zrobiła gra, która co prawda swoją premierę na Steam miała 9 listopada 2016 roku natomiast za sprawą naszego świetnego polskiego wydawcy Techland w Polsce miała swoją pudełkową premierę dnia 20 kwietnia 2017 roku. Chodzi mi tutaj o grę pt. Beholder. Jesteśmy w niej pracownikiem Ministerstwa i opiekunem kamienicy, a naszym głównym zadaniem jest donoszenie. Przypomina to czasy PRL i takie świetne filmy jak np. Bareji :-) Natchnął mnie ten tytuł do tego stopnia, że stworzyłem mój własny donos ;-) Oto i on: Jaśnie wielmożne Ministerstwo, jej ekscelencjo. Składam kolejny, codzienny raport i niniejszym donoszę, że wykonałem rekonesans powierzonego mi wielkopłytowego blokowiska i sporządziłem także comiesięczny raport zdjęciowy. Jak z niego wynika roślinność w około rozkwita. Zaobserwowano także 3 mniej lub bardziej niebezpieczne zjawiska. Oto pani spod trójki oddaje się bardzo mocno grze o tworzeniu i zarządzeniu społeczeństwem i niestety zachodzi podejrzenie, że przenosi i zamierza przenosić kolejne zachowania z tego symulatora życia do życia codziennego. Gra ta, jak podejrzałem przez okno, nazywa się The Sims i wskazuje wzorce nie do końca akceptowalne w ognisku społecznym naszego blokowiska. Po pierwsze, pani Nowakowa przypina rower na klatce schodowej do innych rowerów zamiast do poręczy. Po drugie, hoduje ona niedozwolonego w mieszkaniu kangura i mało tego nie sprząta po nim w ogóle. Po trzecie i najważniejsze jest wielce prawdopodobne, że planuje ona pozbycia się odpowiedzialności opieki nad swoimi dziećmi wzorując się na wspomnianych Simach i chcąc zastosować parę chwytów z tej gry, które szeroko także opisywane są na różnych forach internetowych pt. jak pozbyć się Sima. Myślę tutaj między innymi o wysłaniu swojego synka do szkółki wojskowej. Jeśli chodzi z kolei o okres wakacyjny to niewątpliwie szuka ona wyjazdu na wczasy z basenem, by tam bawiące się dzieci zostawić i usunąć wszystkie drabinki. Wiem o tym, gdyż zrobiłem test podrzucając jej do skrzynki dwa katalogi. Jeden ze wczasami w hotelach z basenami, a drugi ze znanego szwedzkiego sklepu meblowego. Tylko ten drugi popołudniu znalazłem na skrzynce gdzie z reguły odkłada ona wszystkie niechciane reklamówki co też jest karygodne i o czym także niniejszym donoszę. Hotelowej natomiast tam nie było, co oznacza, że ją zabrała i planuje swoje niecne plany wcielić w życie. Aby to wszystko potwierdzić zhackowałem także jej laptopa i przez jego kamerkę wszystko od wczoraj obserwuję. Mało tego, aby pozbyć się Sima w grze często wywołuje się różne usterki licząc, że dziecko kopnie prąd. Ja natomiast zauważyłem częste wzywanie przez różnych mieszkańców głównego elektryka po każdorazowym wyskoczeniu korków w klatce. Za każdym razem źródłem okazuje się mieszkanie pani Nowakowej, co wskazuje na specjalne wywoływanie przez nią usterek tak, aby tylko dzieci uległy porażeniu prądem. Częsta interwencja straży ogniowej podczas pozostawiania opiekunce dzieci Nowakowej, wskazuje także na chęć pozbycia się przez nią niechcianego problemu poprzez umyślne wzniecanie pożarów. Wcześniejsze moje donosy o chęci wyłudzenia dotacji z 500+ wydają się w tym momencie, albo przesadzone, albo już nieaktualne. Czas zweryfikuje prawdę, ale innych niebezpiecznych zachowań nie stwierdzono i wszystko pozostałe wydaje się być po staremu. Leśne dziadki zatem, niczym predatory, cały czas w lesie, na swojej ławeczce, nieopodal spożywczego, konsumują napoje wyskokowe. Zwrócić jednak należy uwagę, że ławeczkę ze stoliczkiem przenieśli bardziej w głąb lasu. Są teraz mniej widoczni, bo pewnie nachodząca ich ciągle straż miejska i policja ich do tego niejako zmusiła. Z kolei żyjąca w swoim świecie dziewczyna, co dzień rano wędruje do tego samego spożywczaka po butelkę małej Coli, a dłubacz w uchu cały czas dzień w dzień wędruje w bluzie dresowej z kapturem po osiedlu, ciągle przystając, rozglądając się i pytając ludzi o papierosa. Krótko ścięta babcia, z włosami ja mewa, która zwykle wędrowała z dwoma psami, ma ciągle już tylko jednego. Kulawy natomiast przestał kuleć, ale ciągle wypuszcza swego biszkoptowego spasionego pieseła z pustyni i puszczy luzem na polanę. Taryfiarz od dobermana z kolei nie ma nowego kompana, a dziadek od ledwo toczącego się psa ma już jego nowy model. Aha byłbym zapomniał, szczekające dwa myśliwskie pieseły osiwiały, natomiast inna sabaka z gwiezdnych wojen ciągle ujada na balkonie monitorując całe osiedle. Wczoraj do Czarnych przyszli goście z dziećmi i flaszką wina, co rodzi niebezpieczeństwo opieki nad dziećmi pod wpływem. To na ten czas tyle. Bez odbioru. Pozostaję z poważaniem. Thomas De Lang. WSZELKIE PODOBIEŃSTWO DO PRAWDZIWYCH POSTACI, MIEJSC I ZDARZEŃ NIE JEST PRZYPADKOWE. :-D