PGA 2018 - Blood & Truth może być kolejnym hitem na PlayStation VR?

 

London Heist przy okazji zapowiedzi spowodowało, że wielu graczy chciało się zainteresować wirtualną rzeczywistością, ze względu na dość spory potencjał, który na swój sposób potrafiono uwypuklić na materiałach promocyjnych tej części gry PlayStation VR Worlds. Wtedy możliwe było zrealizowanie jedynie małego fragmentu większej całości, jednakże dopiero w przypadku Blood & Truth ma się udać stworzyć duży, rozwinięty i zaawansowany tytuł, posiadający większą głębię. 

 

W ramach dostępnej wersji demonstracyjnej trafiłem do pewnego fragmentu rozgrywki, w ramach którego musiałem zinfiltrować pewną miejscówkę zdominowaną przez nieznany mi gang. Dość szybko natrafiłem jednak na pierwszych przedstawicieli tejże frakcji, z którą dość szybko wchodzimy w konflikt, a co za tym idzie pierwsze kule śmigać nam będą nad głową. W taki sposób przemieszczamy się dalej i dalej, przy okazji mogąc przejrzeć kilka różnych miejscówek, charakteryzujących się osobną charakterystyką. W późniejszym fragmencie doszło do pewnego przeskoku, w ramach którego mogłem wziąć udział w trochę innych aktywnościach, przy okazji słuchając kilku zdań pomiędzy naszym protagonistą, a pewną kobietą. Niestety w ramach tego krótkiego fragmentu nie dowiedziałem się zbyt wiele na temat opowieści czy jej stylu. Ot mogę tylko wspomnieć o tym, że powiedzonka rzucane przez bohatera od czasu do czasu są ciekawe i niekiedy możemy się dzięki nim uśmiechnąć. 

 

 

Rozgrywka od początku łączy w sobie połączenie aktualnej formuły FPS-ów, wraz z wirtualną rzeczywistością oraz stacjonarnymi pojedynkami rozszerzonymi o specyficzne hybrydowe rozwiązanie. Otóż poruszamy się poprzez swobodne rozglądanie się i przemieszczanie do konkretnych punktów, przy czym zostały one z góry określone. Czasem zdarzało mi się, że za pierwszym razem nie zauważyłem, gdzie powinienem się udać... znaczy wiedziałem gdzie, ale ciężko mi było odnaleźć w którym miejscu pojawi się logo przycisku PlayStation Move. W odpowiednim momencie dochodziło do starcia, w którym miałem okazję postrzelać z pojedynczego pistoletu, który musiałem ręcznie ładować, gdy tylko magazynek się kończył. Oczywiście całościowo amunicja jest nieskończona, jednakże trzeba prostym ruchem wszystko przygotować. Całość stara się uzyskać jak największy realizm, jednocześnie nie zapominając o elementach zręcznościowych. W moim przypadku jedynym problemem był kolimator i umieszczony w nim celownik w postaci zielonej kropki, która była zbyt duża i mocno odstawała od fizycznego oddania charakterystyki pistoletu. 

 

Demo zostało zaprojektowane tak, aby przedstawić i w odpowiedni sposób dostarczyć przyjemną i mniej frustrującą zabawę, choć w pełnej wersji gry prawdopodobnie mój heros poległby parę razy, zamiast pojedynczego przypadku. Przy wykorzystaniu dwóch różek poczułem lekki zawód, ponieważ tak naprawdę nie mogłem z nimi zbyt wiele zrobić. Praktycznie wszystko sprowadzało się do dwóch klawiszy oraz ruchu i wykrywania go przez kamerę PlayStation Camera, co jak możecie się domyślić jest dość proste. Pojawiły się w branży produkcje oferujące więcej atrakcji i mocniejsze wykorzystanie kontrolerów ruchowych. 

 

 

 

Przy okazji miałem chwilę sprawdzić także Tetris Effect, które pośród wspomnianych wcześniej tytułów - Astro Bot Rescue Mission oraz Firewall Zero Hour nie prezentuje odpowiedniego poziomu kreatywności i wyjątkowości. W końcu tytuł produkcji jasno świadczy o tym czym jest rozgrywka. Ne ma tutaj sensu nikomu tłumaczyć czym jest Tetris, bo prawdopodobnie każdy kojarzy te formułę. W związku z tym skupię się na elementach dodatkowych, które udało się wprowadzić do tego tytułu. 

 

Otóż w przypadku Effect postawiono na wizualne elementy otaczająca gracza, co w szczególności,  w przypadku posiadania gogli wirtualnej rzeczywistości takich jak PlayStation VR, może robić wrażenie przy okazji pierwszej, drugiej czy trzeciej rozgrywki, jednakże dopiero po czasie odczuwamy, że to nic takiego. W moim przypadku już na miejscu poczułem się lekko znużony tym, że to po prostu zwykły Tetris nie oferujący w ramach zabawy jakiś większych rewolucji. Ot pozycja, którą można przy okazji gdzieś zgarnąć i zrelaksować,  przy niemalże legendarnej rozgrywce.