Combat Mission: Red Thunder

Combat Mission: Red Thunder to kolejna – już ósma – odsłona cyklu realistycznych gier wojennych, które koncentrują się na największych konfliktach zbrojnych ostatnich dziesięcioleci, a w szczególności na II wojnie światowej. Jest ona również tematem omawianej produkcji – tytuł opiera się na wydarzeniach roku 1944 i pozwala nam po raz kolejny stanąć do walki na froncie wschodnim, biorąc udział w Operacji Bagration (ostatnią częścią serii, która dawała taką możliwość, było Combat Mission 2: Barbarossa to Berlin z 2002 roku). Tak jak dotychczas, stworzenie gry zawdzięczamy studiu deweloperskiemu Battlefront.com. Rzeczona operacja została zainicjowana przez Związek Radziecki 22 czerwca 1944 roku i dotyczyła wszczęcia zmasowanej kontrofensywy przeciwko wojskom niemieckim, które od trzech lat przebywały na terytorium państwa rosyjskiego, próbując złamać jego potęgę. Wydarzenia ukazane w grze zaczynają się od wyzwolenia obszaru Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej spod okupacji, a ich koniec następuje kilka miesięcy później, kiedy Armia Czerwona dociera pod Warszawę. Twórcy chcieli skoncentrować się na okresie, w którym panowała jeszcze jako taka równowaga sił tak, aby istniała możliwość objęcia dowództwa i nad Rosjanami, i nad Niemcami. Podstawowe założenia rozgrywki nie uległy zmianie w stosunku do wcześniejszych odsłon cyklu. W dalszym ciągu naszym zadaniem jest kontrolowanie dostępnych oddziałów i odniesienie zwycięstwa nad przeciwnikiem. Gra cechuje się wysokim stopniem realizmu, autentyczności i wierności realiom historycznym, wyrażającym się przede wszystkim w udostępnieniu pokaźnej kolekcji jednostek (formacji piechoty, pojazdów, rodzajów artylerii czy broni ręcznej), które brały udział w zmaganiach. Tryb dla pojedynczego gracza pozwala zarówno na wzięcie udziału w historycznych bitwach, jak i na rozegranie całych kampanii. Nic nie stoi też na przeszkodzie, by wygenerować szybką potyczkę. Studio Battlefront.com nie pokusiło się o wprowadzenie rewolucyjnych innowacji w Red Thunder – zmiany poczynione w stosunku do poprzedniczki mają raczej kosmetyczny charakter. Można wymienić wśród nich implementację miotaczy ognia (zarówno ręcznych, jak i zamontowanych na pojazdach), usamodzielnienie wsparcia lotniczego (po stronie radzieckiej), umożliwienie przewożenia piechoty na kadłubach pojazdów opancerzonych czy dodanie opcji dzielenia poszczególnych oddziałów. Na uwagę zasługuje również wprowadzenie dodatkowego trybu kamery, wzorowanego na pierwszoosobowych grach akcji.