SAPPHIRE - Jakie są dostępne porty i jak je skutecznie odróżniać?

 

Cały temat bez wątpienia należy rozpocząć od niewątpliwego klasyka, czyli złącza analogowego, którym przez wiele, wiele lat było VGA lub znane także jako D-SUB. Jego początek to rok aż 1987, kiedy to udało się uzyskać takie maksymalne możliwości jak 2048 x 1536 (QXGA) z odświeżaniem na poziomie 85 Hz! Obecnie te liczby nie robią takiego wrażenia, jednakże należy pamiętać, że było to ponad 30 lat temu w czasach gdy podzespoły komputerowe były w absolutnie innej pozycji. 

 

 

Nie wszystko było jednak tak dobre jak na papierze się prezentuje, ponieważ efekt był tym lepszy im lepszej jakości posiadaliśmy przewód oraz jakiej długości  można było się po nim spodziewać. Działanie obecnie jest także słabsze oraz rozwiązań cyfrowych, ponieważ zastosowanie dwukrotnego konwertowania sygnału przez co obraz wyświetlany na monitorze był przekształcony (odwzorowanie kolorów oraz pojawienie się cieni za literami). Kolejną wadą była mała swoboda sprawiająca, że korzystać mogliśmy jedynie z sygnału wizualnego, bez udziału sieciowego oraz dźwiękowego. Przy okazji potrzebne było także zastosowanie specjalnych (dołączonych) śrub. 

 

 

Wyraźnym postępem było stworzenie i wykorzystanie złącz cyfrowych, które z początku reprezentowało szeroko znane DVI. Design mógł odrobinę przypominać poprzednika, jednakże w 1999 roku udało się uzyskać takie parametry jak rozdzielczości 2560 x 1600 (WQXGA) i odświeżaniu 60 Hz lub 1920 x 1080 (Full HD) z odświeżaniem 144 Hz – tylko w przypadku wersji Dual Link.

 

 

Oryginał (Single Link) gwarantował 1920 x 1200 (WUXGA) przy odświeżaniu 60 Hz, czyli standard dopiero teraz tak publicznie przechodzący do przeszłości. Producenci stworzyli z resztą kilka edycji, które różnią się od siebie kilka istotnymi elementami:

 

DVI również niestety operuje jedynie w kwestii obrazu, w związku z czym poszukiwany dalej był pomysł na rozbudowanie swobody, zatem po pewnym czasie otrzymaliśmy piekielnie popularne obecnie złącze HDMI. To rozwiązanie oferowało kilka bardzo istotnych elementów - brak śrub podłączeniowych, pozwalało na przesłanie dźwięku i w wybranych wersjach także sieciowego Ethernet.  

 

 

High Definition Media Interface rozpowszechniło się szczególnie na rynku konsol oraz telewizorów, które dotychczas kojarzyły się z irytującymi kablami od wszystkiego, od teraz także na PC można było wszystko podłączyć z użyciem jednego przewodu. Na rynku znaleźć możemy też wersje bardziej mobilne jak micro HDMI (type D, po lewej stronie) bądź mini HDMI (type C, w środku).

 

Komputery osobiste zazwyczaj wykorzystują HDMI: 1.4 oraz 2.0, które oferują następujące możliwości: rozdzielczość 3840 x 2160 (4K UHD) przy odświeżaniu 30 Hz oraz 4K w 60 Hz w przypadku edycji 2.0, która pozwala także na dostrzeżenie możliwości HDR-a (wersja 2.0a). Pamiętać należy także o tym, że nowości w postaci coraz popularniejszych "rozdziałek" ultrapanoramicznych (21:9) takich jak 3440 x 1440 (WQHD).

Przyszłością ma być możliwość wykorzystania takich technologii jak AMD FreeSync oraz wsparcie w postaci nadchodzącego 2.1 oferującego przesyłanie obrazu w rozdzielczości 10328 x 7760 (10K).

 

Kolejnym typem złącz jest DisplayPort powstałe w 2008 roku i oferujące rozdzielczości 7680 x 4320 (8K) przy odświeżaniu 60 Hz lub 3840 x 2160 (4K) przy odświeżaniu 240 Hz. Choć powszechniejsza jest wersja 1.3 gwarantująca 8K przy odświeżaniu 30 Hz lub 4K i 120 Hz.

 

 

DP pozwala także na przesłanie wielokanałowego dźwięku oraz posiada wariację mini DisplayPort ze wsparciem dla Thunderbolt 2, nawet pomimo zdecydowanie większej popularności na rynku komputerów. To właśnie tam dobrze spisuje się dedykowany zatrzask zabezpieczający nas przed możliwym, przypadkowym wypadnięciem, dostępne są nawet wydania z pojedynczą śrubą mocującą. 

 

Co ciekawe, coraz częściej karty graficzne oferują podwójne złącze HDMI zamiast DisplayPort, co wynika ze zwiększającej się popularności gogli wirtualnej rzeczywistości, które wykorzystują właśnie ten port do swojego działania.