Rise of Insanity - recenzja

Rise of Insanity to najnowsza produkcja rodzimego studia Red Limb,  które zdecydowało się zaserwować graczom straszne i mroczne przygody Stephena Dowella,  psychologa mierzącego się z interesującym psychologicznym przypadkiem pacjenta, który stanowi największe zawodowe wyzwanie. Czy uda mu się rozwikłać tę tajemnicę? Dzięki uprzejmości twórców miałem okazję ujrzeć te wydarzenia i przekonać się jak szaleństwo wpływa na ludzki umysł. W związku z czym zapraszam Was do poniższej recenzji.

Rodzimi deweloperzy pozwolili nam się wcielić właśnie z Dr. Dowella, którego uwaga skoncentrowana jest nie tylko na przypadku Eddy’ego, ale także na problemach w codziennym życiu. Wraz z kolejnymi minutami coraz lepiej poznajemy sytuację, w której się znaleźliśmy, niedawne wydarzenia oraz odkrywamy tajemnice skryte wśród obłędów szaleństwa.

Horrorowa formuła zdecydowanie odrzuca marne jump scare’y (choć i te się pojawiają) na rzecz zaoferowania wielu różnorodnych narzędzi audiowizualnych mających na celu zbudowanie gęstej atmosfery mogącej dziać się w psychice znacząco zranionej tragicznymi wydarzeniami. 

Historia została lekko przeprojektowana ze względu na obecność we Wczesnym Dostępie oraz ze względu na odcinkową obecność na niektórych platformach, gdzie użytkownicy w inny sposób mają okazję konsumować historię i jej przebieg. Przy okazji nie można zapomnieć także o wkładzie na poziomie tematu, dzięki któremu możemy ujrzeć przebijające się nazwiska znanych psychologów - Abrahama Maslowa oraz Alberta Bandura. 

Produkcja została dostosowana do dwóch odmiennych kierunków tworzenia gier, jeden to ten dla nas, tradycyjny, gdzie posługujemy się odpowiednim kontrolerem (lub myszą i klawiaturą), drugim jest natomiast wirtualna rzeczywistość, gdzie gra z pewnością uzyskuje jeszcze lepsze doświadczenie. Osobiście miałem chwilę przy okazji festiwalu Pyrkon 2017 sprawdzić właśnie tego typu rozgrywkę i można ją uznać za atrakcyjniejszą… Jednakże większość czasu spędziłem przy klasycznej formie i tak jak to z tego typu hybrydami bywa, należy podejść do nich w odpowiedni sposób. Otóż w przeciwieństwie do klasyki mamy tu do czynienia z dosyć ograniczoną formą interakcyjną, a zabawa odbywa się przede wszystkim na polu przemierzania kolejnych przejść i pomieszczeń otwierających przed nami kolejne fragmenty niecodziennie prezentowanej opowieści. 

Zawartość jest dosyć ograniczona, lecz pozwala graczom na skoncentrowanie się na wizji i głównym motywie gry nadając mu większego znaczenia oraz nie rozmieniając go na drobne. Projekt i metoda prowadzenia zabawy koncentruje się jednak na monotonnym i bardzo prostym stylu stanowiącym przyjemne danie jedynie w wirtualnej rzeczywistości, gdzie interaktywność stanowi lepsze doświadczenie. W przypadku grania z myszką oraz klawiaturą niestety nie jest już tak ciekawie a rozgrywka prezentuje tak zwane symulatory chodzenia, oferując obecnie więcej treści i głębi. 

Poziom oprawy wizualnej jest naprawdę wysoki jak na małe, niezależne studio radzące sobie z ograniczonym budżetem i wynikającym z niego możliwościami. Mimo to zdecydowano się postawić na realistyczną grafikę z charakterystycznym sznytem i filtrem graficznym stylizowanym na filmy sprzed lat. Jakość tekstur oraz animacja to kawał bardzo dobrej roboty, jednakże ilość obiektów jest bardzo mała i sprowadza się niestety do ograniczeń technicznych związanych właśnie z VR-em. 

Bardzo dobrze w swojej roli spisuje się muzyka oraz udźwiękowienie, które nie towarzyszą nam intensywnie cały czas, lecz w odpowiednich momentach podkreślają  kluczowe monety, jednocześnie niczego im nie ujmując. Ot, wszystko udało się należycie zrealizować wprowadzając graczy w odpowiednią atmosferę, przybliżającą nas do atmosfery oraz prezentowanych wydarzeń.

Rise of Insanity z racji swojej formy i szerokiej gamy platform stanowi tak naprawdę dwie dość osobne produkcje, które należy ocenić w inny sposób. Wersja bez wirtualnej rzeczywistości mimowolnie koncentruje się na nieźle poprowadzonej, ale krótkiej historii z szerokim wykorzystaniem narzędzi rozgrywki, grafiki oraz muzyki i voice-actingu, dzięki czemu do tej warstwy nie można mieć żadnych wątpliwości. Niestety pozostałe kwestie związane z rozgrywką są niestety dosyć mocno ograniczone. Interakcja odbywa się w kilku momentach, treści nie ma zbyt wiele. Historię warto poznać, lecz należy wziąć tego typu uwagi pod rozwagę przed zakupem, aby nie odnieść na koniec wrażenia zawodu z różnic pomiędzy oczekiwaniami, a ostatecznym produktem.