Wiedźmin 3: Dziki Gon - recenzja

Najbardziej wyczekiwana gra roku 2014 i, chyba, 2015. Pomimo parokrotnie przesuniętej premiery, ma też szansę to być grą roku 2015. Ponieważ w tym roku spodziewamy się też paru innych , gorących premier, rywalizacja może być dość zacięta. Należy jednak przyznać, że Wiedźmin 3 jest najgorętszym Polskim towarem eksportowym roku 2015.

O najnowszej odsłonie Wiedźmina krążyło tyle plotek i ploteczek że nie które stały się już legendami i baśniami opowiadanymi na wsiach między dziećmi i chłopami. Chodź sama premiera była przekłada po wielekroć, Wiedźmin recenzentów i innych wiedźm się nie zląkł. Twardo czekałem na ten wielki dzień tak aby magia z godziny zero, oraz patchem spłynęła do gry, a mnie po raz kolejny uradowało siekanie potworów mieczem z czystego srebra.

I tak się stało, poczułem magię Wiedźmina 3, która wręcz mną zawładnęła, z resztą nie tylko mnie, ponieważ każdy kto odpalił tego dnia grę dostał ją bez bugów (może jakieś malutkie), i nie wymagającą dużej ilości poprawek.  Chodź sam pisałem newsy o tym że wiedźmin dostał downgradem graficznym to muszę powiedzieć że ten News to po fakcie muszę stwierdzić, że myliłem się. Nic takiego się nie stało, na ustawieniach ULTRA gra wygląda tak cudnie że chodzę po lesie tylko po to aby w nim być, nie szukam zwady jestem zwykłym podróżnikiem, oglądam jelonki i wkurzam się na te wilki które od czasu do czasu muszę ubić, chodź nie do końca bym chciał. Jednak nie samą grafiką człowiek żyje, w Wiedźminie mamy bardzo dużo aspektów na które warto zwrócić uwagę, i postaram się po krótce Wam je przybliżyć.

Jak wiadomo najważniejszym elementem każdej przygody jest fabuła. Coś co powinno nas porywać, coś co wyznacza nasz cel, coś za czym nasz bohater i my gnamy. Geralt oczywiście ma i taki cel i gna w poszukiwaniu utraconej miłości, Yennefer,  i odszukaniu swojej uczennicy-córki, Ciri. No cóż, Geralt się śpieszy, ale My nie koniecznie. Jak wcześniej mogliście wyczuć, nie chce nam się śpieszyć gdyż świat jest pełen wyzwań i zabaw godnych samego mistrza. Z drugiej strony każdy zbadany zakątek krainy daje nam przewagę na przyszłość każdy poznany potwór uczy nas jak pokonywać te większych i potężniejszych pobratymców. Jak skutecznie wykorzystywać dostępne znaki i petardy. Czym jest fabuła w wiedźminie, jak nie jest nią cały świat stworzony, w wielu aspektach tak doskonale odtworzony że chce się w nim zamieszkać. Moje odczucia do tego świata określam w kilku słowa „to jest polska”, tu czuć nasze lasy nasz klimat pogodę i wieś, może nie spędziłem w wiedźminie tyle czasu aby delektować się większymi miastami, ale to nic.

Od lat jest fanem dobrej muzyki a słowiańskiego folku słucham od czasu pierwszej płyty Żywiołaka. Chodź do wiedźmina muzyka była przygotowana przez inny zespół znany z płyty z Donatanem RÓWNONOC, Percival Schuttenbach, znałem ich jeszcze wcześnie z dość prześmiewczego teledysku  Satanismus. Muszę powiedzieć że jestem zachwycony tym typem muzyki oddający 102% klimatu. Spokojna i ułożona gdy, na swoim dzielnym rumaku „Płotce” przemierzamy lasy i pastwiska, a energiczna, dzika, i trochę pierwotna gdy musimy stanąć do walki, ze złem, które nie do końca zawsze znamy.

Polski dubbing ma zawsze problem, ale nie w przypadku Wiedźmina czego oczywiście można było się spodziewać przecież to nasza rodzima produkcja, chodź trailery i gameplaye zawsze na rynku debiutowały w anglojęzycznej wersji, a polskie ukazywały się po pewnym czasie to CD RED nie zawiodło. Każdej dyskusji słucha się z zainteresowanie, a wtrącanie staro polskiego do dialogu nadaje rozmowom smaczku. Dodatkowo CD RED przygotował 8 wersji językowych i przygotował ciekawe demo do którego serdecznie Was zapraszam. Zapewne łatwo je znajdziecie na YouTube.

Chciałbym coś napisać o fabule, ale będzie ciężko gdyż nie chce jej zdradzać. Sam biegam dużo po wątkach pobocznych, więc nie do końca jeszcze wiem co będzie się działo w głównej fabule. Przede wszystkim fabuła jest wciągająca, to jest jej plus, nie nudzi się, ale też nie męczy nas. Barwne życie NPC (bohaterów niezależnych) dodaje samej fabule jak i przygodzie dość ciekawe barwy. Podczas rozmów  wieśniakami możemy wybrać inną ścieżkę kreować się na dobrego wiedźmina albo takiego któremu  na niczym nie zależy. Ja na tą chwile biegam Geraldem który wszystkim pomaga. Minusem, może być to że przechodząc po raz któryś obok tych samych NPCów, słyszymy te same rozmowy i te same teksty. Kolejnym minusem jest ekran ładowania, który za każdym razem mówi to samo. Na przykład, będąc w Velen i walcząc z potworem, musiałem się wczytać 4 razy ponieważ mnie zabijał. Za każdym razem na ekranie ładowania słyszałem tą sama historię. Więc, gdy wczytujemy się częściej, zwłaszcza na wyższym poziomie trudności, to ja, mógłbym zastąpić lektora i recytować te teksty z pamięci.

Teraz trochę minusów, podstawowy minusem jest sterowanie. Nie potrafię przywyknąć do biegania po okręgu. Geralt wszystkie ruchy robi po okręgu, skręcamy  w lewo to tak jak byśmy chodzili na łuku  i kręcimy się o 90 stopni. Wkurza czasem nie miłosiernie np. jak chce się dobrze wbiec koniem w jakieś zabudowania.

Drugim minusem jest dla mnie system walki, który jest trochę zbyt rozbudowany. Oczywiście dla niektórych, będzie to wielki plus, ale ja po treningu w obozie wiedźmina już połowy ciosów nie pamiętam. W sumie rzucam czar, blokuje, uderzam, uciekam i tak w kółko. Coż… chyba wybitnym wiedźminem nie zostanę, i nie będą o mnie opowiadali legend.

Więcej grzechów nie pamiętam, ale gra jest warta grzechu, więc dla wszystkich fanów dobrych klimatów, gier gdzie można zabłądzić i zagubić się w świecie. Dla ludzi którzy szukają dobrego RPG i świetnej fabuły, wiedźmin jest tą grą której szukają. Gra naprawdę nie ma większych minusów jest po prostu cholernie dobra a świat wciąga jak dobra czarna dziura. P.S. No i jest to nasze, POLSKIE.