Crusader Kings II: Legacy of Rome

Crusader Kings II: Legacy of Rome to drugie (po Sword of Islam) rozszerzenie do Crusader Kings II, czyli jednej z najciekawszych strategii 2012 roku. Zgodnie z nazwą, projekt koncentruje się na spuściźnie pozostawionej przez Imperium Rzymskie, a konkretnie na Cesarstwie Bizantyjskim. Całość ponownie opracowało wewnętrzne studio Paradox Interactive. Dodatek do działania wymaga posiadania podstawowej wersji gry. Rozszerzenie pozwala wcielić się we władcę Cesarstwa Bizantyjskiego lub jego części. Autorzy przygotowali pełne szczegółów mapy, które zapełnili postaciami o własnych osobowościach. Gracze pragnący sprawdzić swoje siły w tym pełnym spisków i zdrad miejscu muszą zmierzyć się m.in. z chaosem wywołanym przez niezadowolonych wasali, którzy podzieleni zostali na wiele różnych frakcji. Są jednak w stanie zapomnieć o dzielących ich różnicach, jeśli tylko nadarzy się dobra okazja do buntu i odsunięcia nas od władzy. Poradzenie sobie z takim zagrożeniem jest znacznie trudniejsze niż tłumienie rebelii znanych z podstawowej wersji gry. Wasale są sprytni, a ich połączone siły stanowią prawdziwe wyzwanie. Nowy system frakcji nie przysporzy nam jednak tylko kłopotów. Sprytni gracze wykorzystają go do własnych celów. Dołączenie do frakcji zapewnia bowiem masę dodatkowych środków pomocnych przy uprawianiu polityki i ułatwia zniszczenie rywali. Spore zmiany zaszły też w sferze militarnej. Znacznie zwiększona została rola dowódców. Przed mianowaniem generała trzeba się solidnie zastanowić, gdyż cechy i umiejętności postaci w istotny sposób wpływają na przebieg bitew. Przy okazji lista dostępnych cech dowódców uległa znaczącemu wydłużeniu. Ponadto uproszczony został system mobilizacji wojsk i siły gromadzić możemy teraz za pośrednictwem głównych wasali, bez zaprzątania sobie głowy opiniami podległych im niższych wasali. Co więcej, pojawia się opcja posiadania stałych armii zaciężnych. O ich rozmiarach decyduje poziom technologiczny i zasobność skarbca gracza. Spore zmiany zaszły też w religii. Królestwa prawosławne mogą mianować własnych patriarchów, co uniezależnia je od wpływów Konstantynopola. Wprowadzono ponadto rozbudowany system rozwoju władcy, w którego wcielają się gracze. Dzięki temu może on nabywać nowe cechy i umiejętności. Rozgrywkę dodatkowo wzbogaca nowy zestaw decyzji i wydarzeń, opracowanych specjalnie z myślą o Bizancjum.