Democracy 2

Democracy 2 to kontynuacja wydanej w 2005 roku (mowa o Stanach Zjednoczonych; europejska premiera miała miejsce dwa lata później) gry strategicznej. Podobnie jak w przypadku pierwszej części, mamy do czynienia z wyjątkowo złożonym produktem, stawiającym na mnogość opcji, a nie efektowny przebieg rozgrywki. Całość przywodzi na myśl popularne menadżery piłkarskie. Zajmujemy się bowiem w głównej mierze obserwacją różnorakich okien statystyk i dokonywaniem skomplikowanych modyfikacji. Podobnie jak w przypadku pierwszej odsłony cyklu, za przygotowanie Democracy 2 odpowiedzialne jest brytyjskie studio developerskie Positech Games. Firma ta opracowała również takie tytuły jak Kudos – Rock Legend, czy Starship Tycoon. Podobnie jak w przypadku pierwszej części, wcielamy się w postać przywódcy państwa o ustroju demokratycznym. Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż jest to fikcyjna nacja. Jeszcze przed przystąpieniem do zabawy możemy ustalić szczegóły odnośnie tego, jak powinna ona wyglądać. Cele gry są bardzo oczywiste. Wcielając się w postać prezydenta danego państwa musimy doprowadzać do tego żeby w każdych kolejnych demokratycznych wyborach odnosić zwycięstwo. Pozwala to bowiem na przedłużenie swojej kadencji o cztery lata. W celu wygrania wyborów musimy oczywiście zdobyć ponad 50% głosów narodu. Zabawa trwa aż do momentu, gdy w kolejnych wyborach poniesiemy porażkę. Całość rozgrywana jest w systemie turowym. Musimy zajmować się wszystkimi głównymi sprawami, poczynając na finansach, a kończąc na służbie zdrowia. Podobnie jak w pierwszej części Democracy, bardzo istotną rolę odgrywa zwiększanie poziomu zadowolenia różnych grup społecznych, których w sumie jest kilkadziesiąt. Mogą to być zmotoryzowani, bezrobotni, konserwatyści, palacze, rodzice, osoby religijne, kapitaliści, liberałowie, patrioci, czy rolnicy. Każda podjęta przez nas decyzja oznacza wzrost lub spadek poparcia danej grupy. Przewidziano też możliwość zdobywania bardziej szczegółowych informacji na temat ich oceny prowadzenia państwa. Jednocześnie musimy sobie radzić z wieloma innymi problemami, które w większości generowane są w sposób losowy. Mogą to być na przykład szkodzące naszej popularności skandale, z udziałem najwyżej postawionych osób w państwie. Druga część Democracy oferuje bardziej zaawansowane moduły sztucznej inteligencji, w wyniku czego obywatele w bardziej realistyczny sposób reagują na nasze poczynania. Oprawa wizualna w dalszym ciągu spełnia jedynie symboliczną rolę, stanowiąc tło dla właściwej rozgrywki. Przez zdecydowaną większość czasu gry operujemy na złożonych z wielu opcji, lecz bardzo przejrzystych oknach menu.