Tails of Iron - recenzja

Tails of Iron to gra opracowana przez Odd Bug Studio, która światło dzienne ujrzała 17 września 2021 roku dzięki wydawnictwu United Label. Gra ukazała się na wszystkich możliwych współcześnie platformach: PC, PS4/PS5, Xbox One/XSX oraz Nintendo Switch.

W tej ręcznie ilustrowanej grze akcji z elementami soft RPG przemierzycie fantastyczną krainę, szarpaną wieloletnią wojną między królestwem szczurów a barbarzyńską hordą bagiennych żab. To gra pełna brutalnej akcji z souls-like'owym klimacie, z mnóstwem questów i subquestów oraz pokaźną ilością średniowiecznej broni przy pomocy której dokonamy niejednej wiwisekcji na swoich wrogach.

Przygoda

Stary władca królestwa szczurów rządził długo, sprawiedliwie i przede wszystkim w pokoju. Niestety, ostatnie lata rządzenia Jego Szczurzej Mości zostały zakłócone przez coraz to śmielsze rajdy barbarzyńskich żab bagiennych. Czując, że lata młodzieńcze ma już za sobą, postanowił On przekazać koronę jednemu ze swoich synów.

Redgi, najmniejszy i najsłabszy z pretendentów do korony, postanawia dowieść swojej męskości oraz tego, że jego małe ale waleczne serce jest na miejscu a szczurze łapki potrafią wywijać mieczem jak sam Pan Wołodyjowski. Postanawia stoczyć pojedynek ze swoim starszym, silniejszym i lepiej wyszkolonym bratem. Nie zdradzając zbyt wielu szczegółów fabularnych, dodam, że nie poszło wszystko tak, jakby chciał tego młody królewicz i Król Ojciec.

Po niespodziewanym ataku hordy żab młody Redgi musi odszukać ocalałych członków rodu, odbudować królestwo i przegnać bagiennych najeźdźców. Z pomocą przyjdą mu mieszkańcy królestwa, oferując różnego rodzaju przedmioty w zamian za wykonanie pomniejszych questów pobocznych. Zdobywając nowych sprzymierzeńców oraz nowy sprzęt, taki jak pancerze, broń białą lub dystansową, młody Redgi jest pchany w coraz to dalsze zakątki królestwa, aby pokonać króla żabiej hordy - Zieloną Brodawkę.

Mechanika

W Tails of Iron przyjdzie nam zwiedzić średniowieczne królestwo rządzone przez małe, poczciwe i waleczne społeczeństwo szczurków. Kraina, w której będziemy pomagać naszemu walecznemu rycerzowi składa się z 6 różniących się od siebie obszarów. Redgi może się wspinać, skakać i odwiedzać niektóre budynki. Część z nich jest zamknięta i do odnalezienia klucza nierzadko będzie trzeba spełnić jakieś warunki, na przykład, pokonać jakiegoś herszta barbarzyńców.

Główny nacisk został postawiony na walkę, która jest cudownie wkomponowana w ręcznie ilustrowane środowisko i nie przebacza pomyłek. Sceny ruchów kończących pojedynek to wisienka na torcie. Do walki nie ruszamy z gołymi rękoma, do dyspozycji początkowo otrzymujemy zardzewiały miecz, tarczę, pancerz i hełm. Niedługo po tym będziemy mogli wyekwipować naszego protegowanego w mocniejsze oręże i wytrwalszy pancerz. W arsenale znajdziemy broń jednoręczną (miecze, włócznie lub topory) oraz broń dwuręczną (podobnie jak w przypadku broni jednoręcznej). Okaże się, że Redgi również jest biegły w broniach dystansowych i będzie się w stanie w nie wyekwipować. Pancerz, hełm a także tarcze, dzielą się na lekkie, średnie i ciężkie co wpływa na wagę i umiejętności obronne. Niektóre dodatkowo zwiększą naszą obronność wobec poszczególnego typu przeciwnika. Twórcy Tails of Iron pomyśleli również o współczynniku wagi, który wpływa na mobilność naszego wojaka, więc im cięższy pancerz tym mniejsza mobilność ale skuteczniejsza obrona i mniej otrzymywanych obrażeń.

Sekwencje walk oraz taktyka, którą musimy obrać różni się od przeciwnika z którym przyjdzie się nam zmierzyć. Do dyspozycji mamy bloki i kontry, które mogą na moment wytrącić przeciwnika z równowagi, a także uniki, które odpowiednio wykonane pozwolą nam wypuścić strzałę w plecy naszego adwersarza.

Wykonując zadania, które niechybnie zbliżają nas do Zielonej Brodawki, zbierać będziemy różnego typu rzeczy, takie jak: części po pokonanych przeciwnikach, schematy, jedzenie i tym podobne. W twierdzy, dzięki uprzejmości naszych braci: kucharza Rem-Rem'a, wojownika Dug'a i kowala Bam-Bam'a możemy uzyskać pomoc lub nowe przedmioty. I tak, Dug może nam udzielić ważnych wskazówek na temat wykonywanej misji, Rem-Rem przygotuje posiłek z zebranych przez nas składników, które na stałe podniosą nam pewne statystyki, a Bam-Bam wykuje pancerz lub broń w oparciu o dostarczone schematy.

Oprawa Audio Wizualna

Tails of Iron zachwyca szczegółami. Stonowanymi kolorami które, jasno dają do zrozumienia, że mamy do czynienia z grą osadzoną w realiach średniowiecznych. Brud, wilgoć i bieda. Tło wydaje się żyć swoim życiem, świetliki latają, wiatr śmiało hula między okiennicami, roślinność pięknie się buja w rytm swojej melodii. Do tego światło pięknie współgra ze szczegółowo oddanym plenerem. Naprawdę nie sposób się nie zachwycić szatą graficzną.

Oprawa audio jest bardzo na miejscu. Nie męczy, miło wprowadza w klimat i zmienia się w trakcie, na przykład, walk z bossami. W Tails of Iron nie usłyszymy dialogów między bohaterami, trochę trudno byłoby zrozumieć co mówią szczury z żabami, no ja takiego słownika przynajmniej nie posiadam. Wszystkie dialogi ukazywane są w postaci prostych chmurek z obrazkiem w akompaniamencie fleta, który imituje głos naszych walecznych szczurków. Żeby jednak nie było, że musimy rozwiązywać jakieś rebusy, twórcy gry zatrudnili Doug'a Cockle (Geralt z anglojęzycznej serii Wiedźmin) jako narratora, który nakieruje Was na odpowiednie tory. Dodatkowym atutem gry jest wyjątkowo dobrze wykonane spolszczenie, zarówno dialogów czytanych przez Doug'a Cockle jak i samego interfejsu.

Podsumowanie recenzji Tails of Iron

Jeżeli szukacie akcji rodem z Gry o Tron, lubicie ręcznie ilustrowaną grafikę 2D, widok dekapitacji przeciwnika czy rozprutego brzucha nie stanowi dla Was problemu, a do tego lubicie łamać sobie palce w odpowiednich sekwencjach umożliwiających szybkie zmiany postaw z uników do kontry to śmiało sięgnijcie do Tails of Iron. To naprawdę porządny tytuł. Dużo walki, sporo sprzętu oraz całkiem zróżnicowane biomy pozwolą Wam na świetną zabawę.

United Label S.A. notowane jest na NewConnect.