autor:Anox
Sekcja: francja_ciezkie
Poziom: 4
Wytrzymałość: 380
Waga: 29.23 / 33.3 t
Cena: 185 000
Załoga: Commander
Gunner
Driver
Radio Operator
Moc silnika B1: 180
Max. prędkość B1: 28
Szybkość obrotu B1: 26
Szybkość obrotu wieży B1:
Pancerz B1: front 60
sides 60
rear 55
Pancerz wieży B1: front 40
sides 40
rear 40
Działo B1: 47 mm SA34
Ilość pocisków w B1: 112
Obrażenia:
Penetracja: 19-31 mm
Szybkostrzelność:
Zasięg widoku: 300 m
Zasieg radia: 290 m
W 1940 r. czołgi średnie B1 i B1bis były najpotężniejszymi wozami bojowymi armii francuskiej, stanowiącymi największe zagrożenie dla czołgów Wehrmachtu. W 1927 r. Sztab Generalny zlecił firmom Renault i FCM wykonanie projektów i trzech prototypów nowego czołgu uderzeniowego Char B (Char de Bataille). W III 1934 r. czołg, po wprowadzeniu wielu modyfikacji, przyjęto do uzbrojenia pod oznaczeniem Char B1. Jednoosobowa odlewana wieża APX-1 z armatą SA34 kal. 47 mm i sprzężonym z nią 1 km Chtellerault wz. 1931 kal. 7,5 mm była obracana za pomocą silnika elektrycznego lub w trybie awaryjnym - ręcznie. Pocisk wystrzelony z tej armaty z odległości 400 m przebijał płytę pancerną grubości 25 mm, pochyloną pod kątem 30 stopni. Zapas przewożonej amunicji kal. 75 mm wynosił 74 szt., nabojów kal 47 mm-55 szt. i nabojów do km-5100 szt. Kadłub wykonano z walcowanych płyt pancernych o grubości 25-40 mm, mocowanych nitami do szkieletu. Masa czołgu sięgała 28 t. Podwozie typu Holt amortyzowane było resorami piórowymi i pionowymi amortyzatorami śrubowymi. Składało się z 16 par małych, stalowych kół jezdnych, przy czym 12 było zgrupowanych w trzech wózkach, z przodu trzy pary w osobnym wózku i z tyłu osobno resorowana jedna para kół jezdnych. Koła napędowe umieszczono z tyłu czołgu, a koła napinające-z przodu. Szerokość gąsienic wynosiła 500mm. Seryjną produkcję czołgów B1 prowadzono w latach 1935-1937, przekazując armii łącznie 35 pojazdów. W 1935 czołg B1 poddano modyfikacji. Nowa wersja otrzymała oznaczenie B1bis. Wojsko zamówiło 1178 egz. tego czołgu. W latach 1937-1940 wyprodukowano 403 czołgi B1bis. Ostatnią wersją czołgu B była opracowywana od 1936 r. i istniejąca tylko w postaci 5 prototypów wersja B1ter. Od 1936 r. czołgi B1 przekazywane były na uzbrojenie samodzielnych batalionów czołgów, składających się z trzech kompanii. W trakcie niemieckiej agresji na Francję w 1940 r. czołgi B1bis nie miały wielu okazji, by wykazać swoje zalety. Skuteczne w zwalczaniu czołgów B1bis były jedynie niemieckie armaty plot. kal. 88 mm oraz lotnictwo. Niemcy zdobyli 161 nieuszkodzonych czołgów B1bis, które przyjęli do uzbrojenia.
//Są to fragment książki Andrzeja Zasiecznego ,,Czołgi II wojny światowej" z lekkim uporządkowaniem i skróceniem
Wszelkie Prawa Zastrzeżone.
Używamy informacji zapisanych za pomocą cookies i podobnych technologii m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu